Toen duidelijk werd dat ik een eigen kleuterklas kreeg, trok ik de stoute schoenen aan en begon ik aan een Dendennis. Dat is een gehaakte personage bedacht door handwerkboekenschrijver Dennis van den Brink. Die zomer had ik last van burn-out klachten en het werkte fantastisch als ik lekker buiten kon zijn en ondertussen haakte ik de ene na de andere pop. Dendennis, maar ook op dat patroon gebaseerde Janjanne en Robinbin. Verder kreeg Dendennis zijn maatje Harley ook op vakantie.

Ik zat, ik haakte en ondertussen ontspon er in mijn hoofd een stukje rust. Mijn hoofd kreeg de tijd om in het onderbewuste de puzzelstukjes weer te ordenen en mij te laten helen.

Toen kwam er weer een moment dat ik een nieuwe uitdaging zocht, het lijkt een terugkerend iets te worden. Ik startte met een cursus lingerie maken. Eindelijk het ondergoed maken wat echt lekker zit en in de kleurtjes die ik mooi vind. Dat is een mega concentratiewerkje. Ik had eindelijk de rust in mijn leven dat ik dat kon opbrengen en doen. Alleen, ik werd nog zwanger en een zwanger lijf veranderd harder dan het ondergoed dat ik maakte. Dus zette ik dat even in de ijskast. Ik had me verheugd om te gaan haken voor de baby uitzet , maar mijn vingers gingen tintelen en handwerken lukte niet.

Na de zwangerschap ging het iets beter met mijn handen en maakte ik de roze harley voor Alecia nog af. Maar met een gezin van 5 en samenwonen met mijn partner in een nieuw huis, maakte dat er verder van handwerken weinig komt. In de avonden zat ik veel met Alecia aan de borst en dan kan ik niets doen, behalve een beetje scrollen op mijn telefoon.

Daar was het , dat mijn favoriete haakboekenschrijver een breiboek maakte. Omdat hij niet kon breien en het wel wilde leren, maakte hij met een vriend een haakboek met vrolijke sokken en een duidelijke uitleg. Tijdens de lockdown maakte sowieso het handwerken een vlucht. Zoveel mensen die ineens te tijd lijken te hebben om iets te gaan maken.

Ik merkte dat ik als ik wilde haken, ik gelijk iets moeilijks wil maken (ik verleg elke keer toch mijn lat) en iets moeilijks haken gaat niet samen met Netflix kijken of een gesprek voeren. Ik heb omdat het echt nodig was wel een nieuwe Dendennis voor de klas afgemaakt, Maar ik was toe aan iets nieuws. Dus na een beetje oefenen met naalden en een restje wol. Trok ik de stoute schoenen aan bestelde materialen.

En zo ben ik stap voor stap begonnen met het breien van sokken. Mijn eerste paar is af en een mini paar voor Alecia van de restjes. Breien is voor mij nu net als haken in de speeltuin. Ik kan het doen terwijl ik een film kijk of een gesprek voer en toch geeft het voldoening om elke keer een stukje mijn werk te zien groeien en leer ik elke dag nog iets meer en beter doen.

Alecia gaat nu gewoon elke avond ook op tijd naar bed, dus heb ik ook de ruimte om iets in mijn handen te hebben en ben ik wat minder online. Ik kan wat meer los zijn van social-media en gewoon thuis aanwezig zijn met mijn hoofd en handen.

Er is alleen de laatste weken wel weer op social media iets bijgekomen. Op donderdagavond van 20.00- 21.00 kijk ik mee met het online brei-uurtje van Dendennis en Mr Knitbear. De schrijvers van het vrolijke sokken breiboek en mijn favoriete haakboeken. Zij kletsen dan een uur vol over meer en minder handwerk gerelateerde onderwerpen en ondertussen haken en breien ze lekker verder. Met meer dan 100 anderen ben ik dan met handwerken als rode draad verbonden over de wereld.