Je hoort het iedereen om je heen zeggen, je moet vooral nog even genieten van je slaap en dan met name het lange uitslapen in de ochtend. Niemand, maar dan ook niemand wijst je er op dat je niet alleen niet meer kunt uitslapen, maar dat je ook nog eens elke drie uur je bed uit moet voor een hongerige baby. En dat als de baby eenmaal niet meer hongerig is ’s nachts hij of zij dan doorkomende tandjes heeft. Of het ’s nachts niet zo leuk vindt in het donker zonder papa of mama. Niet kunnen uitslapen is niet leuk, maar vier keer per nacht je bed uit is ook niet bepaald een leuke hobby.

 

Het lijkt zo simpel hè? Je doet het elke dag en staat er eigenlijk niet bij stil. Dat verandert als je een baby in huis hebt. Waar je voorheen een half uur zingend onder de douche kon staan ben je in de eerste babyperiode vooral blij als je even hebt kunnen douchen. Want hoe gezellig je de baby ook betrekt bij je douchesessie, meestal gaan ze huilen zodra je net je haren ingezeept hebt. Als ze eenmaal ouder zijn is een onheilspellende stilte meestal het teken dat je snel onder de douche vandaan moet.

 

Ook dit lijkt simpel, toch? Elke avond lekker rustig eten, wijntje er bij en een goed gesprek. Vergeet het maar. Baby’s hebben er een handje van om te gaan huilen zodra jij de eerste hap van je maaltijd wil nemen. Dus heb je op je ene arm een baby en probeer je met de andere hand wat eten naar binnen te werken. Met alleen een vork of een lepel. Succes.

Als de kinderen eenmaal groter zijn ben je druk met aanmoedigen en applaudisseren omdat ze anders weigeren hun groenten op te eten. Weg is je rustige avondmaaltijd.

 

Voorheen had je best wel eens een intellectueel programma op staan en je hield er zelfs goede gesprekken over met je partner en vrienden. Inmiddels bestaat je avond uit kijken naar Temptation Island, Say Yes to the Dress en alles wat TLC nog meer te bieden heeft. Totdat je ogen dicht vallen.

 

Meezingen met de radio, bellen met vriendinnen, zomaar een flink stuk rijden en met de auto op de bonnefooi naar Zuid Frankrijk, een kleine greep van activiteiten die ietsje anders zullen verlopen als je eenmaal moeder bent. Van kleine baby’tjes hoop je dat ze zullen slapen en vooral niet zullen gaan huilen, van grotere kinderen hoop je dat zichzelf een klein beetje zullen vermaken achterin. En als je dan alleen in de auto zit is dat vaak omdat je of op tijd op je werk moet zijn of omdat je de kinderen op moet halen van de opvang voordat deze sluit, ook niet echt ontspannend.

Oké als we alle tijdschriften en mooie verhalen van vloggers en bloggers moet geloven verandert er niets aan de vakanties als er eenmaal kinderen zijn en kunnen we makkelijk rondtrekken door Thailand. Toch zie ik menig jong gezin met baby met een boedelbak op vakantie vertrekken naar een vakantiepark op maximaal een uur rijden van huis. En weet je wat nou het leukst is? De eerste vakantie met je baby gaat de meest speciale vakantie zijn ooit, waar je ook bent.

 

‘Zullen we om 09.30 uur afspreken?’. ‘Nee, sorry redden wij niet. Leg dan net de jongste op bed. Zullen we 11.00 uur doen? Dan is hij wel weer wakker’. ‘Nee, dat wordt wel wat krap want ik moet om 11.30 uur met die van mij eten. Die eet langzaam. En gaat om 12.30 uur naar bed. Zullen we afspreken zodra hij wakker is?. ‘Moet ik even kijken, ik denk dat de jongste dan zijn tweede slaapje gaat doen. Even contact houden?’. Need I say more?

 

Wandelen was voorheen iets wat je deed op vakantie. Of bij uitzonderlijk weer zoals een prachtige zonnige dag of een flinke storm. Als je eenmaal een baby hebt wandel je elke dag, in weer en wind en of je nu zin hebt of niet. Want vind je, gezonde buitenlucht is goed voor jullie allebei. Of je bent gezegend met een baby die in eigen bed niet zo lekker tukt, maar wel in de kinderwagen. Dus loop je voor de derde keer deze week hetzelfde rondje. Met een slapende baby ben je ook nog eens druk met het vermijden van sociaal contact tijdens je wandeling. Stel je voor dat ze je eindelijk slapende baby wakker maken.

 

Het uitje van de dag voor de dreumesen en de peuters, met mama naar de supermarkt. Eenmaal binnen willen ze natuurlijk een eigen kar. Bij de groente en fruitafdeling gaat het nog wel goed maar eenmaal aangekomen bij het gangpad met koek ontstaat de eerste onrust. Deze onrust neemt toe in het gangpad bij de snoepjes maar bereikt zijn climax bij het schap met toetjes. Alles willen hebben, maar niet alles kunnen krijgen kan er voor zorgen dat je dreumes of peuter zich op de grond werpt midden in het gangpad. Met een baby word je ook wat onrustig, hopelijk zet deze het niet op een huilen midden in de winkel. Één groot feest. Inmiddels is het halen van de boodschappen in je eentje een uitje, alle tijd om eens rustig te kijken waar je trek in hebt.

 

Ging je voorheen minimaal één keer per week uit eten, ging je tot half drie ’s nachts jullie favoriete serie kijken of praten over het leven onder het genot van een glas wijn? Zit je de eerste periode elke avond met een slapende baby op je geplakt, kom je daarna in de periode dat je weer moet werken waardoor je ’s avonds te moe bent om überhaupt een gesprek te voeren. En uit eten? Prima, maar wel zo snel mogelijk weer naar huis. Dat baby slaapt en niet doorheeft dat je weg bent maakt daarin natuurlijk niet uit.